Toen ik voor het eerst las over mensen die uitgeperst tarwegras drinken was ik verrast. Nu leefde ik op dat moment al aardig gezond, wist veel van vitamines en mineralen af, maar van tarwegras drinken had ik nog niet gehoord.

Laten we eerlijk zijn, als je aan gras eten denkt, dan denk je aan koeien, schapen en geiten. Als je daar even bij stil staat, dan moet je wel concluderen dat gras blijkbaar heel veel voedingswaarde in zich heeft. Want neem nu een koe, kijk eens hoe groot een dergelijk dier wordt alleen door het eten van gras.

Het drinken van tarwegras wint aan populariteit, bij diverse gelegenheden kun je een vers glaasje laten persen. Was het eerst alleen onderdeel van het dieet van mensen die rauw eten, nu nuttigen meer mensen een glaasje tussendoor als energie boost.

Wat is tarwegras?
Wanneer we tarwe zaaien ontstaat er eerst gras, dit noemen we dus tarwegras, zo simpel is het dus. Laten we dit gras ongemoeid doorgroeien, dan zal uiteindelijk tarwe ontstaan. Tarwe kennen we allemaal en de meeste van ons eten het dagelijks, het zit in ons brood, in onze muesli, we bakken er koekjes van en nog meer ontelbare producten bevatten tarwe. Het is rijk aan vezels en daarom wordt het ook aanbevolen voor een goede darmflora. Tarwegras als voeding voor menselijke consumptie is bij het grote publiek echter onbekend. Tarwegras is uiterst sterk en vooral taai, heel taai.

De geschiedenis van tarwegras (ultra korte versie)
Al meer dan zestig jaar geleden werd tarwegras gedronken in landen als Amerika en Canada. Het werd gebruikt om wonden te ontsmetten en gedronken om de vermeende helende werking bij ziekten. Door de opkomst van antibiotica en de vitaminepil verdween de interesse en raakte tarwegras een beetje in de vergetelijkheid. Begin jaren zestig en zeventig zijn het de Japanner Yoshide Hagiwara (1925-2004) en de Amerikaanse Ann Wigmore (1909-1993) die het drinken van gras weer in de schijnwerpers plaatsen. Yoshide Hagiwara is enthousiast over gerstegras en bouwt er een heel imperium mee op (barleygreensupply), Ann Wigmore geeft na lang onderzoek de voorkeur aan tarwegras.

Bron / Lees verder: Eqgen.nl