Na de mislukte aanslag door bom-Nigeriaan Umar Farouk Abdulmutallab proberen politici en luchthavens wereldwijd de beveiliging te repareren, maar volgens beveiligingsgoeroe Bruce Schneier is het allemaal geldverspilling. Hij is van mening dat er nauwelijks wordt gesproken over welke maatregelen wel en niet werken, en wat ons in de toekomst veiliger maakt. De beveiligingscontrole werkte, omdat de bommenmaker een veel minder betrouwbare bom kon maken. In plaats van een timer of ander betrouwbaar ontstekingsmechanisme, probeerde Abdulmutallab met een in elkaar geknutseld mechanisme de lading te ontsteken. "Ja de screeners in Amsterdam lieten Abdulmutallab met PETN in zijn onderbroek verstopt aan boord gaan, maar dat is ook geen falen." Ondanks dat de dreiging al meer dan 10 jaar oud is, beschikte geen enkele luchthaven ter wereld over de middelen om de bom-Nigeriaan te stoppen.
Het enige falen van de beveiliging vond plaats voordat Abdulmutallab zelfs in het vliegtuig zat. Hij kreeg namelijk een Amerikaans visum en niemand controleerde de tip van zijn vader. Ondanks alle losse punten, richt iedereen zich nu op de details van het plot in plaats van de brede dreiging. Bodyscanners kunnen niet alles detecteren en alleen 14 landen zijn verplicht om hun passagiers hiermee voor vertrek naar de Verenigde Staten te controleren. "Het probleem met deze maatregelen is dat ze alleen effectief zijn als we het plot raden. Het verdedigen tegen een bepaalde tactiek of doelwit is alleen verstandig als de tactieken en doelwitten nieuw zijn." Aangezien er honderden mogelijkheden en doelwitten voor het plegen van een aanslag zijn, dwingen we de terroristen alleen om kleine aanpassingen aan hun plot te verrichten.
Security theater
Volgens Schneier is het een soort magisch denken, dat als we onszelf beschermen tegen wat de terroristen de vorige keer deden, we de volgende keer veilig zijn. "Natuurlijk werkt dit niet." Verbied je wapens, dan nemen terroristen stanleymessen mee. Worden die verboden, dan gebruiken ze een kurkentrekker. Stoppen terroristen explosieven in hun schoenen, dan controleren we schoenen. Gebruiken ze vloeistoffen, dan beperken we de hoeveelheid die je aan boord mag meenemen. Vervolgens naaien de terroristen PETN in hun onderbroek. "We implementeren bodyscanners en ze gaan iets anders doen. Dit is een stom spel dat we niet meer moeten spelen."
Het zit echter in ons DNA om voor bepaalde verhalen bang te zijn, zo merkt Schneier op. Of het nu gaat om terroristen met PETN in hun onderbroek, terroristen in de metro of met sproeivliegtuigen. "We willen ons tegen zulke verhalen beschermen, dus implementeren we security theater en negeren de brede dreigingen."
We hebben dan ook beveiliging nodig die effectief is, ook al kunnen we het volgende plot niet verzinnen. Inlichtingen, onderzoek en rampenbestrijding geeft Schneier aks voorbeeld. Hij wijst daarbij naar de arrestatie van de terroristen die vloeistoffen voor hun aanslag wilden gebruiken. Die werden gearresteerd in Londen nog voordat ze de luchthaven wisten te bereiken. "Het maakte niet uit of ze vloeistoffen gebruikten, wat ze deden omdat wij er niet op controleerden. Ze werden gearresteerd en het plot gedwarsboomd. Dat is effectieve beveiliging."
Angst
Het echte falen op eerste kerstdag was dan ook onze eigen reactie, zegt Schneier. "We reageren vanuit angst, verspillen geld aan het verhaal in plaats van onszelf tegen de dreiging te beschermen. Abdulmutallab slaagde in het veroorzaken van terreur, ook al faalde zijn aanval. Als we ons niet laten terroriseren, als we weigeren om security theater te implementeren en onthouden dat we het risico van terrorisme nooit helemaal kunnen elimineren, dan falen de terroristen, ook al slagen hun aanvallen."
Het enige falen van de beveiliging vond plaats voordat Abdulmutallab zelfs in het vliegtuig zat. Hij kreeg namelijk een Amerikaans visum en niemand controleerde de tip van zijn vader. Ondanks alle losse punten, richt iedereen zich nu op de details van het plot in plaats van de brede dreiging. Bodyscanners kunnen niet alles detecteren en alleen 14 landen zijn verplicht om hun passagiers hiermee voor vertrek naar de Verenigde Staten te controleren. "Het probleem met deze maatregelen is dat ze alleen effectief zijn als we het plot raden. Het verdedigen tegen een bepaalde tactiek of doelwit is alleen verstandig als de tactieken en doelwitten nieuw zijn." Aangezien er honderden mogelijkheden en doelwitten voor het plegen van een aanslag zijn, dwingen we de terroristen alleen om kleine aanpassingen aan hun plot te verrichten.
Security theater
Volgens Schneier is het een soort magisch denken, dat als we onszelf beschermen tegen wat de terroristen de vorige keer deden, we de volgende keer veilig zijn. "Natuurlijk werkt dit niet." Verbied je wapens, dan nemen terroristen stanleymessen mee. Worden die verboden, dan gebruiken ze een kurkentrekker. Stoppen terroristen explosieven in hun schoenen, dan controleren we schoenen. Gebruiken ze vloeistoffen, dan beperken we de hoeveelheid die je aan boord mag meenemen. Vervolgens naaien de terroristen PETN in hun onderbroek. "We implementeren bodyscanners en ze gaan iets anders doen. Dit is een stom spel dat we niet meer moeten spelen."
Het zit echter in ons DNA om voor bepaalde verhalen bang te zijn, zo merkt Schneier op. Of het nu gaat om terroristen met PETN in hun onderbroek, terroristen in de metro of met sproeivliegtuigen. "We willen ons tegen zulke verhalen beschermen, dus implementeren we security theater en negeren de brede dreigingen."
We hebben dan ook beveiliging nodig die effectief is, ook al kunnen we het volgende plot niet verzinnen. Inlichtingen, onderzoek en rampenbestrijding geeft Schneier aks voorbeeld. Hij wijst daarbij naar de arrestatie van de terroristen die vloeistoffen voor hun aanslag wilden gebruiken. Die werden gearresteerd in Londen nog voordat ze de luchthaven wisten te bereiken. "Het maakte niet uit of ze vloeistoffen gebruikten, wat ze deden omdat wij er niet op controleerden. Ze werden gearresteerd en het plot gedwarsboomd. Dat is effectieve beveiliging."
Angst
Het echte falen op eerste kerstdag was dan ook onze eigen reactie, zegt Schneier. "We reageren vanuit angst, verspillen geld aan het verhaal in plaats van onszelf tegen de dreiging te beschermen. Abdulmutallab slaagde in het veroorzaken van terreur, ook al faalde zijn aanval. Als we ons niet laten terroriseren, als we weigeren om security theater te implementeren en onthouden dat we het risico van terrorisme nooit helemaal kunnen elimineren, dan falen de terroristen, ook al slagen hun aanvallen."
Bron: security.nl
Voeg toe aan:
