Zoeken
 


Het liefdesleven van atomen

Laatste wijziging: zaterdag 17 april 2010 om 10:40, 2450 keer bekeken Print dit artikel Bekijk alle nieuws feeds van onze site
 
zaterdag 17 april 2010


Zouden atomen van elkaar houden? Waarom eigenlijk niet? In de grote mensenwereld blijven we bij elkaar, als we van elkaar houden en scheiden we, als de liefde over is. Waarom zou dat bij atomen anders zijn? Scheiding geeft altijd een hoop rotzooi en narigheid. Bij atomen is dat niet anders.

De wetenschapper dacht, dat atomen bij elkaar werden gehouden door een natuurkundige kracht. Maar een vriendin wist het zeker: ‘Het is de liefde die de atomen bij elkaar houdt.’

Zouden atomen van elkaar houden? Waarom eigenlijk niet? In de grote mensenwereld blijven we bij elkaar, als we van elkaar houden en scheiden we, als de liefde over is. Waarom zou dat bij atomen anders zijn? Scheiding geeft altijd een hoop rotzooi en narigheid. Bij atomen is dat niet anders. Wie weleens een atoom heeft gesplitst, weet waar ik het over heb. Ook binnen moleculen zie je dit soort ellende vaak ontstaan. Dan is er bijvoorbeeld ineens een electron dat ‘het helemaal heeft gehad’ en zich radicaal afsplitst. Natuurlijk lukt dat niet echt. Vroeg of laat zoekt de electron dan toch weer zo’n gezellige kern om iets moois mee op te bouwen.

Soms komt het voor, dat hele groepen moleculen er de brui aan geven. Die willen dan niet meer in het grotere geheel meedoen en scheiden zich af. Na een tijdje vergeten ze zelfs, dat ze ooit bij een groter geheel hoorden en denken dan dat ze zélf het grotere geheel zijn – een beetje zoals die kikker, die in een plas spartelde en dacht dat hij in de oceaan zwom.

Het ergste is nog, als moleculen onderling in de clinch gaan om elkaar’s atoompjes af te pikken. Dat geeft de ene reactie na de andere, waardoor iedereen voortdurend muteert. Heel vervelend, want na verloop van tijd weet niemand meer wie hij is. Wat dat betreft zijn moleculen net mensen… Complete chaos!

Newton dacht, dat deze wisselende contactelectronen het gevolg waren van zijn tweede wet, die zegt dat elk systeem van orde naar chaos beweegt. Maar wat Newton nog niet wist, was dat zijn wet van verval ook is om te draaien. Systemen kunnen ook weer terugkeren van chaos naar orde. De Russische atoomgeleerde Ilja Prigogine liet later zien dat chaos wel deglijk weer teruggebracht kan worden tot orde, zodat oud weer jong wordt, lelijk weer mooi wordt en vervuild weer wordt schoon wordt. Hoe? Door energie van buiten aan het systeem toe te voegen.

Misschien is dat wel de reden waarom mensen bidden of mediteren. Zij verbinden zich met een pure energiebron die zoveel kracht bevat dat chaos weer orde wordt, dat oud weer nieuw wordt en dat lelijk weer mooi wordt. Een nieuwe wereld is mogelijk, maar er zijn wel onaardse krachten voor nodig.



Bron: aquariusage.com

Voeg toe aan: