Zoeken
 


Het Parcivalverhaal deel X‏ - Eind goed, al goed

Laatste wijziging: zondag 29 augustus 2010 om 15:52, 4407 keer bekeken Print dit artikel Bekijk alle nieuws feeds van onze site
 
zondag 29 augustus 2010

Wat is het dat jou leven 'zin' geeft?

Heb jij ook de God in jou herkent en/of al gevonden?

Welke verwachtingen leg jij Moeder Aarde op, en denk je dat het terecht is?

Vervolg van de ontmoeting met de innerlijke kluizenaar.

Hij geeft hem advies om een klein eindje rechtdoor te rijden, linksaf te slaan en de ophaalbrug over te gaan. De Graalburcht is altijd zo dichtbij, maar over het algemeen is hij in de pubertijd of op middelbare leeftijd het gemakkelijkst te bereiken.

            Hier eindigt de franse dichter Chrétien zijn verhaal! Sommige veronderstellen dat hij op dit moment is gestorven, anderen denken dat een deel van het manuscript verloren is gegaan. Ik acht het aannemelijk  dat de schrijver op dit punt is geëindigd omdat hij niets meer te zeggen had. De ontwikkeling van het collectieve onbewuste die in dit verhaal tot uitdrukking wordt gebracht was tot dit punt gekomen, en de schrijver toonde zich bescheiden door hier te eindigen omdat hij niet wist hoe het verder zou gaan. Ik denk dat de mythe collectief gezien, zich tot op de dag van vandaag niet veel verder heeft ontwikkeld. Het verhaal heeft een open einde en bezit veel kracht. Het speelt zich binnenin ons af en vereist van ons nog de nodige arbeid. Als we bereid zijn een edele taak op ons te nemen, dienen we het verhaal op te pakken daar waar het nu geëindigd is en voor onszelf mee aan de slag te gaan. Iedereen is immers een Parcival, en we kunnen zijn reis met onze levensweg vergelijken.

            We vinden de graalburcht altijd door de weg een eindje te volgen en daarna linksaf te slaan. Als we ons bescheiden tonen en een goed hart hebben, zullen we die innerlijke burcht kunnen vinden.

Na twintig jaar vruchteloos zoeken is er geen spoor van arrogantie meer in Parcival te bekennen,

en hij is er nu klaar voor om opnieuw de burcht te betreden.

Het tweede bezoek aan de graalburcht

Volg de weg een eindje, sla linksaf en ga de ophaalbrug over die achter ons dichtklapt en nog net de hoeven van ons paard raakt. Het is altijd gevaarlijk om de overgang tussen de verschillende niveaus te overbruggen; een overgang die noodzakelijk is als we de Graalburcht willen betreden.

 

 

            Parcival is opnieuw getuige van de ceremonie die hij de eerste keer aanschouwde..

Een schone jonkvrouw draagt de lans die de zijde van Christus heeft doorboord. Een andere jonkvrouw draagt de schaal waarop het laatste Avondmaal werd opgediend en weer een andere jonkvrouw draagt de Graal. De gewonde Visserkoning ligt kreunend op zijn draagstoel en bevindt zich door zijn lijden op de rand van leven en dood..

Wonder boven wonder, na twintig jaar ervaring en eindelijk volwassen geworden, stelt Parcival de vraag waarmee zijn grootste bijdrage aan de ontwikkeling van de mensheid levert: 'Wie dient de Graal?'

Wat een vreemde vraag! Voor het moderne verstand is zij nauwelijks te begrijpen! In wezen is deze vraag de meest essentiële die we kunnen stellen: Waar ligt het zwaartepunt in ons leven, of wat geeft ons leven zin?

De meeste moderne mensen aan wie we deze vraag in de taal van onze tijd zouden stellen, zouden antwoorden dat: ik degene ben waar mijn leven om draait; ik eraan werk om mijn leven meer inhoud te geven; ik werk om mijn doelen te bereiken; ik strijd voor gerechtigheid; ik  iets van mijn leven maak ; of (en dit is het meest gebruikelijke antwoord) ik op zoek ben naar geluk, dus dat ik wil dat de Graal mij dient.

We vragen van de overvloed die de natuur ons biedt, van alles wat Moeder Aarde ons zo rijkelijk schenkt, van de lucht, de zee, de dieren, de olie, de wouden en alles wat deze wereld voortbrengt, dat het ons dient.

Nauwelijks is de vraag gesteld of het antwoord weerklinkt door de hallen van de Graalburcht: de graal dient de Graalkoning. Wat een raadselachtig antwoord! Als we dit vertalen betekent het dat het leven in dienst staat van dat wat de christen God noemt, Jung het Zelf en wat wij met vele termen hebben proberen aan te duiden als dat wat groter is dan wijzelf.

            We kunnen andere, minder poëtische, gemakkelijker te begrijpen woorden gebruiken om aan te geven wat we bedoelen. Jung spreekt over het levensproces waarbij wij het zwaartepunt in onze persoonlijkheid verplaatsen van het ego naar het Zelf.. Hij beschouwt dit als de levensopdracht van een mens en de manier om werkelijke zin te geven aan al zijn streven. Als Parcival eindelijk beseft dat hij niet het middelpunt van het universum is, en zelfs niet de belangrijkste man in het kleine koninkrijk, ligt de weg naar de graal voor hem open. Hij kan gedurende de rest van zijn leven de graalburcht bezoeken en weer verlaten en zal er nimmer meer van vervreemden.

            En inderdaad, de gewonde Visserkoning wordt genezen. Hij staat vol vreugde op van zijn draagstoel. Het wonder is geschied en de legende over zijn genezing is uitgekomen. In de opera Parcival van Wagner staat de Visserkoning op dat moment op en zingt een prachtig lied over victorie, moed en kracht. Het is het hoogtepunt van het verhaal!

Maar wie is de Graalkoning over wie wij nog niet eerder hebben gehoord? Hij is de ware koning van het rijk en woont in het hart van de graalburcht. Hij leeft uitsluitend van hostie en de wijn van de graal. Hij is de ijle figuur die we als God kunnen zien, de aardse vertegenwoordiger van het goddelijke dat in jungiaanse termen het Zelf wordt genoemd. Het maakt ons bescheiden als wij ons realiseren dat uitsluitend met het innerlijke centrum in aanraking kunnen komen wanneer wij er klaar voor zijn, en we aan onze opdracht hebben voldaan door eindelijk de juiste vraag te stellen..

            God of de Graal zijn het doel van ons leven, en niet onze jacht naar geluk. Al het zoeken naar de Graal wordt gedaan in dienst van God. Wanneer wij dit inzien en het idee dat persoonlijk geluk het doel van ons leven is kunnen laten varen, zullen we onmiddellijk in contact staan met het hogere.

Ditzelfde onderwerp vinden wij terug in de hedendaagse mythe In de ban van de Ring, van J.R.R. Tolkien. Bij misbruik van macht wordt deze weer afgenomen. In de Graalmythe wordt de bron van macht gered uit slechte handen die zijn macht wilden aanwenden om de wereld te vernietigen. Hij wordt teruggeschonken aan de aarde waaruit hij voortkwam.

Vroegere mythen verhaalden vaak over macht die in de aarde werd ontdekt en in menselijke handen terecht kwam. Hedendaagse mythen  spreken over het terugschenken van die macht aan de aarde of in de handen van God voordat wij onszelf ermee vernietigen..

            Er is in de graalmythe een belangrijke detail dat onze aandacht verdient: Parcival dient de vraag slechts te stellen. Hij hoeft haar niet te beantwoorden. Als we ons ontmoedigd voelen en ervan overtuigd zijn dat we nimmer de intelligentie zullen verkrijgen om antwoorden te vinden op alle ingewikkelde raadsels, kunnen we ons realiseren dat het ego weliswaar een juist geformuleerde vraag dient te stellen, maar dat er niet wordt geëist dat het deze ook beantwoord.

            In de Graalburcht breekt een jubelzang los. De Graal wordt ten tonele gevoerd en voorziet iedereen van voedsel, ook de Visserkoning die nu genezen is. Er heerst volkomen vrede, Vreugde en een gevoel van welbehagen.

            Wat een dilemma! Als we de Graal vragen ons geluk te schenken. Sluit deze eis geluk uit. Maar wanneer wij de Graal en de graalkoning op de juiste wijze dienen, ontdekken wij dat de gebeurtenissen in ons leven en geluk samenvallen. Dit geeft ons inzicht in de betekenis van verlichting.

            Een soortgelijk thema vinden we terug in een geheel ander verhaal over de 'Tien tekeningen over het hoeden van de Os' uit het zen-boeddhisme. Dit is een serie van tien tekeningen waarin een kunstenaar de stappen naar verlichting uitbeeldt.

 

 

In de eerste tekening zien wij een jonge held die op zoek is naar de os, zijn innerlijke wezen. In de tweede ontdekt hij de voetsporen van de os en in de derde ziet hij de os. De serie gaat zo verder tot de negende tekening, waarin de held de os temt, er een vreedzame relatie mee aangaat en kalm de situatie overziet. De serie tekeningen voert tot een hoogtepunt in de tiende tekening, waarin de held, nu volkomen in balans, door de straten van het dorp wandelt. Wij zien verder geen bijzonderheden aan zijn uiterlijke verschijning, alleen beginnen de bomen te bloeien op het moment dat hij ze passeert.

 

Op dit punt rijst de vraag. 'Ziet de rivieren stromen, niemand weet waarheen zij gaan; de bloemen zo vurig rood - voor wie zijn zij?' De schrijver Mokusen Miyuki denkt dat deze woorden letterlijk kunnen worden vertaald met: 'De rivier stroomt vanzelf en de bloem is van nature rood.' het Chinese begrip tsu, 'vanzelf', wordt gebruikt als samenstelling tsu-jan in het taoïsme. Dit kan 'vanzelfsprekend'  betekenen: een uitdrukking van de levende realiteit van de zelfrealisatie of de scheppende drang van het Zelf dat zich in de natuur uitdrukt.

            De serie tekeningen voert tot een hoogtepunt in de tiende tekening, waarin de held, nu volkomen in balans, door de straten van het dorp wandelt. Wij zien verder geen bijzonderheden aan zijn uiterlijke verschijning, alleen beginnen de bomen te bloeien op het moment dat hij ze passeert.

            De vraag naar de betekenis van de rivier of het rood van de roos uit de bron van het zen-boeddhisme kan bijdragen aan ons begrip van de zoektocht die in de Graalmythe wordt voorgesteld.

            Aan het begin van de eenentwintigste eeuw zijn er velen die schoorvoetend vragen naar de Graal. Waartoe dient het leven? Hebben we het recht om roofbouw op onze Aarde te plegen bossen

te kappen en diersoorten met uitsterving te bedreigen? Wat is onze bestemming? Hoe dienen wij ons leven vorm te geven? Het is onjuist om het zoeken naar de Graal gelijk te stellen met het najagen van geluk.

Meer dan een eeuw geleden kwam een fransman, Alexis de Tocqueville, naar Amerika en deed een paar opmerkelijke uitspraken over de Amerikaanse zienswijze. Hij zei dat aan de Grondwet een misleidende boodschap ten grondslag ligt: de jacht op geluk! We kunnen geluk niet bereiken door het na te jagen. Als we dat toch proberen zal het steeds verder van ons wegvluchten.

            Als we ons richten op het vervullen van de taak die wij als mens in het leven hebben, namelijk onze aandacht verleggen van ons persoonlijke leven naar iets dat hoger is dan onszelf, naar de Graal, zal geluk ons deel zijn.

Als we de Graalmythe op ons laten inwerken - het oude verhaal waarin een onschuldige dwaas een eerste maal de graalburcht binnenstrompelt en zich daarna dient te bewijzen om daar een tweede maal te worden toegelaten - kunnen we daarin waardevolle aanwijzingen ontdekken voor het leven in onze moderne tijd.

 

Dank voor het lezen en opnemen van deze waardevolle lessen.

Ik hoop dat het als een lichtpunt heeft mogen bijgedragen in het rusteloze leven dat menigeen leeft.

 

Verzorgd door Elisabeth Kellerman

 

Aanbevolen literatuur

  • Ÿ Bolen, Jean Shinoda, Goden in elke man, Lemniscaat, Rotterdam 1989
  • Ÿ Campbell, Joseph, The Hero with a Thousand Faces, Sphere books, Londen 1975
  • Ÿ Jung, Carl G., De mens en zijn symbolen, Lemniscaat, Rotterdam, 1992
  • Ÿ - Herinneringen, dromen, gedachten, Lemniscaat, Rotterdam, 1994
  • Ÿ Jung, Emma, en Marie-Louise Von Franz, Die Graalslegende in Psychologischer Sicht, Walter, Zürich 1997
  • Ÿ Kelsy, Morton T., Encounter with God, Hodder and Stoughton, Londen 1974
  • Ÿ Sanford, John A., The Man Who Whresled with God, Paulist Press, Ramsey. N.J. 1981
  • Ÿ Sanford, John A., en George Lough, What Men Are Like, Paulist Press, Ramsey. N.J. 1981
  • Ÿ Whitmont, Edward C., The Symbolic Quest, Princeton University Press, Princeton 1978

 

Dit (laatste)deel en alle vorige delen zijn terug te vinden op de site www.star-people.nl .

 

Het Parcivalverhaal deel 1 - Hoe vind je jou werkelijke zelf

Het Parcival verhaal deel II - Het kind in jou

Het Parcival verhaal deel III - Van de tiener naar de adolescent periode

Het Parcival verhaal deel IV - Herken je Anima

Het Parcival verhaal deel V - Onze diepere gevoelens

Het Parcival verhaal Deel VI - Sla Links af en ga de ophaalbrug over

Het Parcival verhaal deel VII - Onze zoektocht

Het Parcival verhaal deel VIII - De andere kant van de medaille

Het Parcival verhaal deel Deel IX - De stille periode

Lees ook op deze site het tweede deel genaamd ZIJ van dit boekje.

In Zij wordt de Mythe van Psyche, Aphrodite en Eros beschreven.

Dit gaat over de levensweg van de vrouw, de anima, het innerlijke vrouwelijke.

 

Herken je bij jezelf de rode draad en wil je er aan werken maar vind je het moeilijk, dan kun je op de sites http://www.innerquest..nl/ en/of http://welpro.vpweb..nl/ een verdiepingscursus vinden die je hierbij kan helpen.

 

Bron: Boekje "Zij/Hij" schrijver is Robert A. Johnson, uitgever Kosmos-Z&K Uitgevers BV/ Servire, Utrecht, ISBN-9021595303 (is helaas alleen nog tweede hands te koop).

De voorstellingen komen onder andere van http://www.wikipedia..nl/  en Afbeeldingen van parcival .

Verhaaltje 'Het Hoeden van de Os', zie http://www.zengroeposhida.nl/os/index.htm



Voeg toe aan: