(Lars Faber) Een aantal jaar geleden deed Dr. Rick Strassman een baanbrekende wetenschappelijke ontdekking. Hij zocht en vond wat hij noemde: The Spirit Molecule. Die molecule die de connectie met God tot stand brengt, wie zij ook moge zijn. Deze molecule, DMT genoemd, komt volgens een andere pionierende wetenschapper, Alexander Shulgin, in alles voor dat leeft. In de mens wordt deze molecule gesynthetiseerd in de pijnappelklier, ook wel derde oog genoemd. Met dat gegeven vallen ineens alle kwartjes op haar plaats. Het derde oog kennen we van visioenen, wijsheid en goddelijke inzichten. Mits het bewustzijn van de onderhavige persoon voldoende geopend is.

Voor anderen blijft de poort hermetisch gesloten. Om voor jezelf te onderzoeken of wat ik schrijf waar is, kun je de proef op de som nemen. Als je langer dan vijf dagen in het pikkedonker verblijft, stopt de pijnappelklier namelijk met de aanmaak van melatonine (dat je ’s nachts in slaap helpt komen) en gaat het de Spirit Molecule – DMT - aanmaken. Cool of niet? ‘Waarom?’ kun je wellicht denken, als je mijn aanwijzing nog niet hebt opgevolgd en nog niet gelijk in je kelder bent gaan zitten.

Het zit zo: na 5 dagen aardedonker ga je een stof aanmaken die maakt dat je kunt ‘zien’ in het donker. Mystici noemen dit het innerlijke Licht. Niet-mystici overigens ook, getuige de autobiografie van de Franse verzetsstrijder Jack Lusseyran. Hij werd op latere leeftijd blind, en ontdekte dat als hij zich ontspannen en vol vertrouwen voelde, hij objecten kon ‘zien’. Maar niet met zijn ogen dus. Je zou kunnen zeggen: helderziend. Zien vanuit bewustzijn, zonder dat er fysieke sensaties via ogen plaatsvinden. Mensen met Bijna-doodervaringen rapporteren overigens ook dat ze zien terwijl ze buiten hun lichaam zijn. Heeft dus allemaal te maken met DMT, de molecule die de ziel helpt in het fysieke lichaam te incarneren, en bovendien werkt met een mystiek innerlijk licht waar mystici al eeuwen over schrijven. Dat is waarom diezelfde mystici zich zolang terugtrekken in een grot. En verlicht – letterlijk – naar buiten komen. Ze ontdekken in het volstrekte duister de ware aard van het bewustzijn, Licht. Licht, leven, oneindige liefde, wijsheid, potentieel. De ware aard van het universum, de moederziel.

Strassman ontwierp een onderzoek waarbij hij DMT zou testen. In Amerika welteverstaan, waar de FDA zijn onmenselijke War on Drugs voert (door sommige opgejaagde gebruikers ook wel ‘warm on drugs’ genoemd). DMT, dat in alles voortkomt dat leeft, staat namelijk in bijna alle landen van de wereld op de Opiumlijst 1. Om op die verboden middelenlijst te staan moet het levensgevaarlijk zijn voor de volksgezondheid en geen enkel wetenschappelijk doel hebben. Blasfemie, zou je kunnen denken, wetende dat we hier spreken over hét molecuul dat ons in directe verbinding met God zou kunnen brengen. Of op zijn minst wat meer kan leren wat betreft bewustzijn. Is het niet gek dat de knapste jongetjes en meisjes van de klas – wetenschappers - geen flauw vermoeden hebben van wat bewustzijn is? Om dat te kunnen ervaren moet je geest namelijk even stil worden. En dat is lastig als je nog steeds via Cartesiaans principe leeft (ik denk dus ik besta). Onder – of achter – dat denken, leeft iets. Noem het Licht, noem het Spirit, God, of bewustzijn. En dat bewustzijn is toegankelijk als je die microcomputer in je kop nou eens voor heel even stil houdt. Nou ja, even… vijf dagen aardedonker. Misschien dat je dan de genade ervaart van ontdekken wat bewustzijn is. Oh ja, bijna vergeten: mits je de juiste meditatietechniek kent. Licht toont zich namelijk alleen aan een totaal ontvankelijke geest, zoals oosterse meditatiemeesters én de blinde Lusseyran ons toonde. Het kan ook aanzienlijk sneller, door The Spirit Molecule te gebruiken als middel om je bij het onderliggende bewustzijn te brengen, zoals Strassman uitgebreid rapporteerde (zie zijn boek: The Spirit Molecule).

Ik moest even pauze nemen, focussen, waarom schrijf ik dit? Bingo! Omdat het zeer interessante kost is, niet? Het geheim van leven en dood. Van bestaan. Van liefde. Van energie. Kortgezegd alles dat dit leven zin geeft. Als je enigszins in het leven geïnteresseerd bent, tenminste. Voor de materiële mensch is alles wat ik schrijf gruwel- en kromme-tenen-taal. Het liefst zouden ze me ergens in een klein kamertje opsluiten. Het leven draait tenslotte om werken-eten- ikeakoopzondag-neuken-slapen. Het zou niet zo erg zijn dat ze zo lelijk denken over bewustzijn, als ze met zo weinig vertegenwoordigd zijn als wij - de mensen die in bewustzijn geïnteresseerd zijn. Marginaal dus. Maar deze patat - Jan des Bouvrie - het is crisis – maar oh wat hebben we het goed – generatie is aan de macht. In alle westerse landen. Zo ook in Engeland, waar kort geleden Peter Aziz werd opgepakt en veroordeeld tot 15 maanden gevangenisstraf wegens het schenken van een drank genaamd Ayahuasca. In deze drank zitten twee componenten, waarvan een van de belangrijkste werkzame stoffen DMT is! De rechter oordeelde naar eigen zeggen mild, omdat Aziz wel heel veel goeds voor mensen had gedaan voor mensen, met zijn godendrank. ‘En nu de bak in, jij!’ De betrokken politie gaf aan in een statement dat het om een gevaarlijke drug gaat, die in de zelfde categorie hoort als cocaïne en heroïne.

Ik schrok toen ik dit las en later op documentaire van de BBC zag (Google: Peter Aziz). Jij schrok misschien ook, maar vast niet zo erg als ik. Ik werk namelijk al jaren met Ayahuasca. Met een team onverschrokken mensen hebben we een prachtige praktijk opgezet, die honderden mensen heeft geholpen om mensen bewustzijn te laten ervaren. In Nederland staat DMT ook op Opiumlijst 1. Je leest dus een artikel van een potentiële misdadiger, sterker nog: het hoofd van een criminele organisatie. In één van mijn boeken grap ik erover, hoe het zou zijn om in de bak te zitten. Ik herinner me dat ik toen schreef: dan kan ik lekker aan mijn volgende boek werken. Maar dat was toen. Als door een wonder hebben we in de tussentijd twee heerlijke kids gekregen, en die wil ik geen dag missen. En zij mij ook niet. Dan vergeet ik mijn vrouw Tanja voor het gemak, van wie ik zielsveel hou. De natuur. De zon! Biologisch eten. Dansen met fijne mensen. Vrijen met fijne mensen! Zingen. Alles zal in één klap worden weggevaagd, als er een rechter tegen mij zegt: ‘Fijn dat je zoveel mensen hebt geholpen, dat stemt me mild. Anderhalf jaar de bak in, vriend!’

En toch blijft de koers onveranderd. Ik ben van mening dat niets anders belangrijk in dit leven is dan bewustzijn. Ik realiseer me dat het overgrote deel van de bevolking geen idee heeft waar ik het over heb. En dat we slechts een miniem percentage van mensen die daar klaar voor zijn, kunnen helpen om de volgende stap(pen) te helpen maken. En toch is dat waar ik voor ga. En sta. Wat de consequenties ook moge zijn. Ik heb mijn lagere- en middelbare schooltijd tenslotte ook overleefd, hoe erg kan het worden? Anderhalf jaar brommen, GVD, dat verzin je toch niet? Het moet maar, als het zover is. Wacht eens even! Ik kan natuurlijk ook vragen of ze in mijn cel het licht uitdoen. Zodat ik mijn eigen licht kan zien. In de tijdsloze eeuwigheid van het Licht is anderhalf jaar peanuts! Grootspraak natuurlijk, ik moet er niet aan denken om in zo’n hokje te zitten. En toch is het mij meer waard dan buigen voor een wereld die dol aan het draaien is.

Ik put kracht uit het verhaal van Nelson Mandela, die 9000 dagen moest zitten omdat hij niet wilde of zou buigen voor wat hij beschouwde als onrecht. 9000 dagen, waar hij grootmoedig voor bedankte, als geschenk van zijn lot. Mandela hield zich staande met het beroemde gedicht Invictus, waarvan hier de laatste vier regels:

It matters not how strait the gate,

How charged with punishments the scroll.

I am the master of my fate:

I am the captain of my soul.

Niemand bepaald voor jou of mij wat we moeten of mogen denken of doen. Niemand. Behalve jij. Ik. Bewustzijn. Meer is er niet. Bewustzijn is vrij en stroomt overal waar het gaan kan. Dat wij maar onze kapitein van onze eigen ziel moge worden en blijven.

Bron: www.degewijdereis.nl