De afgelopen dagen hebben we de laatste hand gelegd aan mijn KerstAlbum. Ook al klinkt het zelf ingenomen. Ik heb mijzelf overtroffen kwa zang, samen met jonge sing-song writers! Daar word ik zo blij van.

Waar ik minder blij van word is dat het Nederlandse volk word genegeerd, financieel wordt kaalgeplukt en que sociale voorzieningen teruggegooid worden naar de jaren 30 van de vorige eeuw. Als er hiervoor herhaaldelijk en massaal aandacht voor word gevraagd geeft niemand thuis in Den Haag. Niemand luistert nog naar het volk. Een groep Koerdische mensen bezet het Tweede Kamer gebouw en heeft de volgende dag al een gesprek met de buitenlandse woordvoerders van de Kamerfracties. Ik mag hopen dat de Nederlandse bevolking nu wel weet hoe zij politieke aandacht in de Tweede Kamer kunnen krijgen. Niet vragen, geen petities etc, maar bestormen, bezetten en afdwingen door stennis te schoppen. Waanzin ten top, maar keer op keer succesvol voor niet Nederlanders (alsof men bang is voor alles wat van buitenaf komt) Hier zakt mijn broek echt vanaf. Ik word echt bang in eigen land.

De grenzen moesten open omdat de EU dit belangrijk vond voor vrijehandel en verkeer. Dit heeft ervoor gezorgd dat wij overspoelt worden door een niet aflatende stroom immigranten die ons land veel geld kosten. Erger nog, beschermd worden door vluchtelingen advocatuur. Komende decennia hun ondermijnende acties kunnen voorbereiden en uitvoeren. Dood en doodeng! Het lijkt wel of wij meewerken aan onze eigen ondergang. Alsof wij verstikt worden door afspraken en verdragen, zonder dat wij voor onze veiligheid kunnen zorgen. Ik ga mij spullen inpakken voor optredens voor de komende dagen en maar is bespreken met het ouderenfonds of we ook niet met 5000 bejaarden de Tweede Kamer kunnen bestormen. Misschien dat er dan ook meer gedaan word voor de ouderen en eenzame ouderen in ons land.

Liefs,

Geer